"Die Welt" o tragedii smoleńskiej

Niemiecki portal  welt.de  przekazuje informacje dotyczące ostatnich wydarzeń w Polsce, związanych z tragedią smoleńską. W artykule "Czy był rosyjski interes w śmierci Kaczyńskiego?" - link - http://www.welt.de/politik/ausland/article110902180/Gab-es-ein-russisches-Interesse-an-Kaczynskis-Tod.html  - dostrzegamy nowe tony w niemieckich mediach w przedstawieniu polskich problemów. Tłumaczę około połowy tekstu, wybierając te fragmenty, które mogą - moim zdaniem - zainteresować naszych czytelników:
"Wielu Polaków przypuszcza, że Warszawa i Moskwa bronią fałszywej wersji katastrofy samolotu w Smoleńsku. Mówi się po cichu o zamachu, o spisku i o tuszowaniu prawdy.
Nie ma spokoju nad smoleńskimi grobami. Przed dwoma tygodniami napisała gazeta "Rzeczpospolita" o domniemanych śladach na wraku samolotu Tu-154M. Odtąd przybierają w Polsce na sile wątpliwości, czy polskie władze, we współpracy z rosyjskimi, są na dobrej drodze w wyjaśnianiu katastrofy w Smoleńsku. Według sondażu wprawdzie także teraz mniejszość zakłada zamach, jednakże 63% - w tym prominentni politycy - żądają międzynarodowego śledztwa. To jest jasny sygnał: oni nie wierzą, że państwo polskie poradzi sobie samo z tą sprawą.
Do tego dochodzi coraz więcej wątpliwości dotyczących identyfikacji zwłok. Czy wolno było krewnym ofiar i polskim specjalistom rozpoznawać zwłoki zaraz po tragedii? - 'Tak- odpowiada dzisiejsza marszałek Sejmu Ewa Kopacz, która sama przy tym była. - Wszystko przebiegało bez zarzutu'.
Tymczasem ekshumowano wiele zwłok. Niektórzy zmarli byli błędnie zidentyfikowani, były nowe egzekwie i ponowne pogrzeby. Kopacz usprawiedliwiała się za wcześniejszy optymizm, Seremet zaś mówi teraz, że będą jeszcze w tym roku dwie dalsze ekshumacje. Czy są następne błędy?
Gdy gazeta z tekstem o materiale wybuchowym leżała jeszcze w kioskach, spotkał się Zespół Parlamentarny, badający katastrofę smoleńską. Jej szefem jest Antoni Macierewicz, obrońca praw człowieka od lat 70-tych. Był on w dzieciństwie półsierotą, gdyż komuniści doprowadzili jego ojca do samobójstwa. Wydaje się, że celem życia A. Macierewicza jest ujawnienie powiązań dawnych tajnych służb. Teraz powiedział tonem najgłębszego przekonania, że kłamstwo smoleńskie upada.
Kto mógł stać za zamachem? - To pytanie pozostawia J. Kaczyński otwartym: 'Nie mówię, że to zrobił rząd - wypowiada się w swym nowym wywiadzie. - To mogły być kręgi dawnych tajnych służb w Polsce. Poza tym jest na terenie byłego imperium wielu takich, którym  Lech Kaczyński  mógł być solą w oku'.
Czy siły rosyjskie planowały zamach? - To pytanie nie jest w Polsce otwarcie dyskutowane. Jest jednak faktem, że Lech Kaczyński, wówczas w UE najostrzejszy krytyk polityki zagranicznej Putina, wyszedł poza bezpieczną granicę (dosł.: przekroczył czerwoną linię).

Gdy rosyjskie czołgi w wojnie przeciw Gruzji w 2008r. parły na Tbilisi, wezwał Kaczyński prezydentów Estonii, Łotwy, Litwy i Ukrainy, by polecieć z nimi wspólnie na Kaukaz. Tam zademonstrowała ta piątka swą solidarność z Gruzją. Zagraniczni prezydenci przeciwstawili się poniekąd jako żywe tarcze rosyjskim czołgom. To mogło Putina na pewno wzburzyć".

Zygmunt Białas

http://zygmuntbialas.salon24.pl/463176,die-welt-o-tragedii-smolenskiej

Badania wykazały obecność trotylu

Stanisław Zagrodzki, kuzyn ofiary katastrofy smoleńskiej, ujawnia, że prywatnie zlecił amerykańskim ekspertom badania m.in. samolotowego pasa bezpieczeństwa z miejsca tragedii. Badania ujawniły obecność trotylu. Jak ustaliła „Gazeta Polska Codziennie”, próbki badane przez polską prokuraturę na obecność materiałów wybuchowych wciąż są w Rosji.

- Jednostkowe badania odczynnikowe wykazały obecność trotylu we fragmentach pasa bezpieczeństwa, którym przypięta była moja kuzynka – mówi „Codziennej” Stanisław Zagrodzki, bliski śp. Ewy Bąkowskiej. Potwierdza, że materiały zostały przesłane teraz do innego instytutu na badania szczegółowe. Którego? Zagrodzki nie chce zdradzić, o jaki ośrodek chodzi. Ujawnia jedynie, że w USA. – Naukowcy nalegali, abym nie informował mediów przed zakończeniem ostatecznych analiz, ale kiedy przeczytałem artykuł w „Rz” o śladach trotylu na fotelach, nie mogłem milczeć. Zwłaszcza że pas bezpieczeństwa to przecież integralna część właśnie fotela – mówi.

Wczoraj prokuratura wojskowa najpierw zdementowała informacje, jakoby na wraku tupolewa znajdywały się ślady materiałów wybuchowych, aby następnie przyznać słowami płk. Ireneusza Szeląga, szefa Wojskowej Prokuratury Okręgowej: – Nie powiedziałem, że nie znaleźliśmy trotylu, tylko, że eksperci nie stwierdzili jego obecności i czekamy na wynik badania.

Polscy biegli używali dwóch rodzajów urządzeń do badania wraku tupolewa. Jedno było wykalibrowane na wykrywanie substancji mogących być wybuchowymi. Drugie, czułe, nastawione zostało na obecność materiałów wybuchowych. Obydwa zareagowały i dały odczyt pozytywny.


http://niezalezna.pl/34356-badania-wykazaly-obecnosc-trotylu

Trotyl na wraku tupolewa

Polacy, którzy badali wrak samolotu, odkryli na nim ślady materiałów wybuchowych


Badania przeprowadzali przez miesiąc w Smoleńsku polscy prokuratorzy i biegli – ustaliła „Rzeczpospolita". Wrócili dwa tygodnie temu.
Informację o tym, że prokuratura od kilkunastu dni zna wyniki ekspertyz, potwierdziliśmy w rozmowie z prokuratorem generalnym Andrzejem Seremetem.
Polscy prokuratorzy mieli wątpliwości co do rosyjskiej ekspertyzy pirotechnicznej. Dostarczona przez Rosjan analiza nie spełniała wymogów proceduralnych. Nasi biegli odmówili podpisania ostatecznej opinii o przyczynach zgonu bez dokładnego przebadania wraku. Domagali się ponownego wyjazdu do Smoleńska. Twierdzili, że polscy eksperci, którzy prowadzili wcześniejsze badanie, mieli do dyspozycji zbyt małą liczbę próbek, by wykluczyć obecność materiałów wybuchowych.

Do Smoleńska wraz z prokuratorami pojechali biegli pirotechnicy z Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego oraz Centralnego Biura Śledczego, z nowoczesnym sprzętem. Już pierwsze próbki, zarówno z wnętrza samolotu, jak i poszycia skrzydła maszyny, dały wynik pozytywny. Urządzenia wykazały m.in., że aż na 30 fotelach lotniczych znajdują się ślady trotylu oraz nitrogliceryny. Substancje te znaleziono również na śródpłaciu samolotu, w miejscu łączenia kadłuba ze skrzydłem. Było ich tyle, że jedno z urządzeń wyczerpało skalę. Podobne wyniki dało badanie miejsca katastrofy, gdzie odkryto wielkogabarytowe szczątki rozbitego samolotu.

Ślady materiałów wybuchowych nosiły również nowo znalezione elementy samolotu, ujawnione podczas tej właśnie wyprawy do Smoleńska.
Wiadomość o odkryciu osadu z materiałów wybuchowych natychmiast przekazano do Warszawy na ręce prokuratora generalnego Andrzeja Seremeta oraz naczelnego prokuratora wojskowego płk. Jerzego Artymiaka. Prokurator generalny osobiście przekazał informacje premierowi Donaldowi Tuskowi. Od powrotu ze Smoleńska trwają intensywne konsultacje, co dalej robić z tym odkryciem.
Eksperci nie są w stanie stwierdzić, w jaki sposób na wraku maszyny znalazły się ślady trotylu i nitrogliceryny. Wciąż biorą pod uwagę hipotezy, według których osad  z materiałów wybuchowych mógłby pochodzić z niewybuchów z okresu II wojny światowej. Wówczas w rejonie Smoleńska toczyły się bardzo ciężkie walki.
Do tej pory biegli pracujący dla prokuratury nie stwierdzili obecności we wraku materiałów wybuchowych. Powoływali się przy tym na ekspertyzy rosyjskich specjalistów.
Rzecznik prokuratora generalnego Mateusz Martyniuk w rozmowie z „Rz" zapowiedział wczoraj, że w najbliższych dniach prokuratura zajmie stanowisko w tej sprawie.

Cezary Gmyz

http://www.rp.pl/artykul/459542,947282-Trotyl-na-wraku-tupolewa.html

TAWS - klucz do tajemnic Smoleńska

Jak ujawnił na zjeździe klubów „Gazety Polskiej” dr Kazimierz Nowaczyk, w momencie wyłączenia się komputera pokładowego Tu-154, gdy samolot był wiele metrów nad ziemią, wystąpiło jednocześnie 13 tajemniczych awarii. W rozmowie z „GP” naukowiec zdradza kolejne szczegóły związane z tą sprawą
Dr Kazimierz Nowaczyk z Uniwersytetu w Maryland, ekspert parlamentarnego zespołu badającego przyczyny katastrofy smoleńskiej, przeanalizował dziennik awarii Tu-154, jakim dysponuje firma Universal Avionic, amerykański producent TAWS (Terrain Awareness and Warning System), czyli systemu wczesnego ostrzegania przed zbliżeniem do ziemi.
Znamienne, że wtedy właśnie, gdy zarejestrowano 13 tajemniczych awarii, nastąpił, jak z kolei wynika z badań dr. Grzegorza Szuladzińskiego z Australii, wybuch w kadłubie.
Odczyty TAWS dotyczące 13 awarii nie były dotąd analizowane, a szczegółowe informacje związane z niektórymi z nich wciąż są tajemnicą firmy Universal Avionics. Właśnie dane dotyczące tych awarii zawierają najwięcej informacji kluczowych w wyjaśnieniu przebiegu katastrofy.

Leszek Misiak, Grzegorz Wierzchołowski

Gazeta Polska

http://www.gazetapolska.pl/19255-taws-klucz-do-tajemnic-smolenska

Jak Miller ukrył TAWS nr 38

Ostatni zapis TAWS, systemu ostrzegającego przed zbliżaniem się do ziemi, został ukryty w raportach MAK i komisji Millera. Polscy eksperci zrobili to jednak tak nieudolnie, że pozostawili ślad manipulacji w elektronicznej wersji dokumentu
Dane dotyczące ostatniego alarmu TAWS o numerze 38 mogą okazać się kluczowe dla wyjaśnienia przyczyn katastrofy samolotu Tu-154M nr 101 pod Smoleńskiem. Jak piszemy obok – w ostatnich sekundach lotu system TAWS zarejestrował informacje o kilkunastu awariach związanych prawdopodobnie z procesem niszczenia maszyny, który rozpoczął się już na wysokości ok. 30 m nad ziemią.
Istnienia alarmu nr 38 dowodzą odczyty zapisów  systemu TAWS dokonane przez producentów tego urządzenia – amerykańską firmę Universal Avionics. W oficjalnych raportach w sprawie katastrofy smoleńskiej nie znajdziemy jednak na temat ostatniego zapisu TAWS ani słowa.

Leszek Misiak, Grzegorz Wierzchołowski
Gazeta Polska

http://www.gazetapolska.pl/19256-jak-miller-ukryl-taws-nr-38

Tak spadał tupolew

Eksperci zespołu parlamentarnego badającego katastrofę smoleńską ustalili najbardziej prawdopodobny sposób, w jaki nasz tupolew przemieszczał się w ostatnich sekundach lotu. „Gazeta Polska” dotarła do niepublikowanych dotychczas grafik, które obrazują te fazy lotu. Grafiki, będące efektem badań australijskiego naukowca dr. Grzegorza Szuladzińskiego, są częścią raportu przygotowanego przez zespół Antoniego Macierewicza. Raport już wkrótce ma być zaprezentowany opinii publicznej.
Ustalenia ekspertów ze Stanów Zjednoczonych i Australii, którzy pracowali w oparciu o odczytane w Ameryce dane z polskiej czarnej skrzynki i zapisów komputera pokładowego, uwzględniają to, co przemilczały lub zafałszowały raporty MAK i komisji Millera – np. dane z alarmów TAWS 37 i TAWS 38 oraz FMS. Raport zespołu Antoniego Macierewicza, poza ostatnimi wynikami badań ekspertów, zaprezentuje pierwsze fragmenty animacji obrazującej kluczowe sekundy przed katastrofą.

Brzoza

Rekonstrukcja ostatniej fazy lotu pokazuje, że brzoza nie miała wpływu na dalszy lot tupolewa. Samolot nie zmienił kierunku lotu.

Świadczą o tym dwa punkty, w których zostały zapisane sygnały alarmowe TAWS (systemu ostrzegania przed przeszkodami na ziemi) – TAWS 37 i TAWS 38. Brzoza leży pomiędzy tymi punktami. Oba sygnały TAWS wskazywały taki sam kierunek magnetyczny 260,1°, co dowodzi, że po minięciu brzozy tupolew nie zmienił trajektorii.

Zdaniem MAK i komisji Millera to właśnie „pancerna” brzoza miała zadecydować o roztrzaskaniu się samolotu. Maszyna miała uderzyć w drzewo, przez co straciła część lewego skrzydła. Prof. Wiesław Binienda z University of Acron w USA dowiódł, że nawet jeśli doszłoby do uderzenia, skrzydło wyszłoby z tego niemal bez szwanku. Za to brzoza zostałaby ścięta. Konkluzja raportów MAK i komisji Millera jest jednobrzmiąca: samolot po stracie fragmentu lewego skrzydła wpadł w beczkę autorotacyjną i zmienił kierunek lotu, skręcając w lewo. Gdyby tak było, ta zmiana kursu znalazłaby odzwierciedlenie w postaci różniących się od siebie TAWS 37 i TAWS 38. Ich jednakowe kierunki magnetyczne zaprzeczają takiemu opisowi katastrofy.

TAWS 38

Tak więc na długim na 142 m odcinku między brzozą a punktem, gdzie nastąpił zapis sygnału TAWS 38, tupolew leciał prosto. Skręcił raptownie w lewo dopiero w punkcie TAWS 38. Przypomnijmy, że włączenie alarmu TAWS 38 sygnalizowało, iż sensory na goleniach kół odebrały silne uderzenie typowe dla zderzenia kół z ziemią przy lądowaniu. Ale samolot znajdował się ponad 20 m nad ziemią. Co spowodowało włączenie sensorów? To nie jest pewne. Pewne jest natomiast, że istnienie TAWS 38 zostało przemilczane w raportach MAK i komisji Millera.

FMS-1

Miejsce zamrożenia FMS minus jedna sekunda. FMS to główny komputer pokładowy. Zasilanie FMS zanikło, gdy tupolew znajdował się ok. 15 m nad ziemią, kilkadziesiąt (60–80) metrów przed miejscem rozbicia o ziemię.

Fakt zamrożenia FMS, potwierdzony przez polską prokuraturę, został zignorowany przez MAK i komisję Millera. Inne dane zostały poddane korekcjom.

Dwa wstrząsy

Jak dowodzi prof. Kazimierz Nowaczyk z Uniwersytetu Maryland w USA, decydujący wpływ na przebieg katastrofy miała nie brzoza, tylko dwa wstrząsy, które zdarzyły się właśnie tuż przed zamrożeniem FMS. Chodzi o dwa nagłe załamania przyspieszenia pionowego odczytane na parametrach z rejestratora lotu i podane na wykresach w załącznikach do raportu MAK oraz do raportu komisji Millera.

Ustalenia te pokrywają się z wnioskami badań prowadzonych przez dr. Grzegorza Szuladzińskiego z Sydney w Australii, który dowodzi, że główną przyczyną katastrofy były dwie eksplozje, które nastąpiły tuż przed rozbiciem samolotu. Jedna nastąpiła na lewym skrzydle, druga wewnątrz kadłuba. Drugi wybuch spowodował rozległe uszkodzenia (przypominające wywinięte denko otwartej konserwy) i rozczłonkowanie kadłuba, a wreszcie oderwanie lewego skrzydła od korpusu samolotu. Awaryjne lądowanie na pokrytym młodymi drzewami terenie nie może, zdaniem eksperta, spowodować takiego wywinięcia stalowej konstrukcji samolotu, wydmuchnięcia 10-metrowej części kadłuba i takiej jego fragmentacji.

O tym, czy nastąpiła eksplozja wewnątrz kadłuba, mogłyby świadczyć rozerwane bębenki uszu ofiar katastrofy. Ale sekcji, jak wiadomo, nie przeprowadzano.

Statecznik

Naukowcy dowiedli, że od maszyny oderwał się najpierw statecznik i ogon. To dlatego na zdjęciu satelitarnym z 11 kwietnia lewy statecznik jest położony co najmniej o 20 m dalej od rozbitego samolotu, niż to utrwalono na następnym zdjęciu z 12 kwietnia. Sprawę nagłośnił prof. Kazimierz Nowaczyk. Nie wiadomo, w jakim celu duży, ważący ponad sto kilogramów element został przysunięty przez Rosjan do pozostałych szczątków wraku. Na zdjęciach w raporcie MAK usytuowany jest w zafałszowanym położeniu.

Anita Gargas

Gazeta Polska

Nasz Dziennik" podaje, że po katastrofie smoleńskiej ktoś na terenie Federacji Rosyjskiej manipulował przy telefonie prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Według gazety, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego ustaliła, że odsłuchiwano pocztę głosową. Prokuratura wojskowa uznała jednak, że można tu mówić jedynie o dzwonieniu na cudzy koszt, a nie o wykradaniu informacji. Ostatecznie stwierdzono, że nie doszło do popełnienia przestępstwa. Jak podaje "ND": Ekspertyza ABW jest jednoznaczna. Jak stwierdza prokuratura, "nieustalona osoba" na terenie Rosji uruchamiała 10 i 11 kwietnia 2010 r. telefon Nokia 6310i zarejestrowany na Kancelarię Prezydenta, a użytkowany przez Lecha Kaczyńskiego. Do pierwszego włączenia telefonu doszło tuż po katastrofie, bo o godz. 10.46. Kolejne połączenia miały miejsce następnego dnia o godz. 12.40 i 16.20. Chodziło o numer polskiej poczty głosowej - 505 114 114. /W Polityce/


Antoni MACIEREWICZ, szef parlamentarnego zespołu badającego tragedię smoleńską, poseł PiS: Ujawnienie tej informacji to jeden z przełomowych momentów w badaniu tego co wydarzyło się 10 kwietnia 2010 roku. A jeśli, jak twierdzi "Nasz Dziennik", chodzi o 10.46 czasu rosyjskiego, to mamy do czynienia z informacją wręcz szokującą.

Dlaczego?
Bo to kwestionuje zupełnie podstawową informację spośród tych podawanych przez Rosjan - tę o czasie katastrofy. Od początku był z tym zresztą kłopot. Najpierw podawano godzinę 10.56, następnie 10.40, ostatecznie stanęło na 10.41. Ten czas potwierdzały wszystkie podawane nam dane - z wieży, z czarnej skrzynki, z parametru lotów. Wszystko to było dostosowane do przyjętej godziny 10.41. Jeżeli teraz okazuje się, że do telefonu pana prezydenta włamano się już o godzinie 10.46, czyli niecałe cztery minuty po dotychczasowym czasie katastrofy, to oznacza, że musimy zweryfikować także i to kiedy doszło do katastrofy. Nie ma bowiem fizycznej możliwości by odnaleźć telefon i następnie włamać się do niego jeszcze w czasie gdy pogorzelisko płonie, przewalają się fragmenty tupolewa. Taka sytuacja nie mogła mieć miejsca.

A więc wniosek - katastrofa mogła zdarzyć się wcześniej niż dotąd podawano?
Tak, taki wniosek można wyciągnąć, jest to oczywiste. Jeśli godzina 10.46 dotyczy czasu rosyjskiego, a wszystko na to wskazuje, katastrofa musiała się zdarzyć wcześniej, przynajmniej o kilkanaście minut niż dotąd podawano. To oznacza zaś, że cała dokumentacja, którą dysponujemy w tej sprawie, została sfałszowana. To by oznaczało, że jesteśmy świadkami jakiejś gigantycznej manipulacji w tej sprawie, z której i pan Jerzy Miller, szef komisji badającej tragedię i prokuratura musieli sobie zdawać sprawę.

Nawet jednak jeśli jest to czas polski, to informacja i tak jest szokująca. Bo świadczy iż dwie godziny po tragedii rzekomo pogubieni, pogrążeni w chaosie i przerażeni Rosjanie podejmowali działania jak najbardziej precyzyjne i dowodzące raczej dobrego przygotowania niż zaskoczenia. Wiedzieli co robić, nie cofali się przed niczym.
To znaczy także iż świadomie podejmowali działania zmierzające do wykradzenia informacji dotyczących bezpieczeństwa i polityki państwa polskiego. Uderzali w państwo, które właśnie straciło elitę. To stawia pytania o penetrację pozostałych urządzeń elektronicznych. I o to dlatego zapewniano nas, jak dziś wiemy już niezgodnie z prawdą, iż bez polskiego pozwolenia nikt nie miał dostępu do materiałów i informacji jakie znajdowały się przy prezydencie RP, polskich generałach i ministrach.

Po raz kolejny widzimy, że Rosjanie zachowują się jakby byli na tę katastrofę przygotowani. To niewyobrażalne, żeby z marszu, po takiej tragedii, jeśli jest  niespodziewana, podjąć tak precyzyjne działania skierowane przeciw państwu, którego elita zginęła. Nawet najlepsi kagebiści są chyba do tego niezdolni.
W pełni się zgadzam. Zespół Parlamentarny kilkakrotnie już wskazywał, że podejmowano szereg działań, które można nazwać przygotowawczymi, przed tragedią. Choćby obecność pięciu rodzajów rozmaitych służb wojskowych w okolicach lotniska, w tym specnazu! Po co tam, od początku, żołnierze specnazu?  A równocześnie zupełna "bezradność" w ratowaniu ofiar tragedii, żadnej próby udzielenia im pomocy.

Wspomniał pan o prokuraturze. Jak pan minister ocenia umorzenie śledztwa w sprawie odsłuchiwania prezydenckiego telefonu 10 kwietnia?
Wyłączenie tego wątku do osobnego śledztwa, a następnie umorzenie pod pretekstem, że nie jest to przestępstwo a jedynie nieuprawnione skorzystanie z telefonu pana prezydenta Rzeczypospolitej, to jakaś kpina ze zdrowego rozsądku. Należałoby to nazwać po prostu matactwem.

Jak Rosjanie niszczyli dowody

Umycie wraku Tu-154 przez Rosjan, oznaczające zniszczenie dowodu w śledztwie, to kolejny dowód zacierania śladów tego, co naprawdę wydarzyło się 10 kwietnia 2010 r. Wcześniej „zniknęło” nagranie wideo z wieży, wybijano szyby, cięto przewody i kadłub, „wyprostowano” zmiażdżony fragment ogona Tu-154 i wycięto drzewa rzekomo pościnane przez tupolewa.
Niszczenie dowodów w śledztwie odbywa się systematycznie, niemal na naszych oczach, przy biernej postawie, a nawet przyzwoleniu polskich władz.
W drugą rocznicę katastrofy smoleńskiej rosyjskie władze dopuściły do resztek wraku wybranych dziennikarzy z Rosji i Polski. Zaprezentowano element bocznego poszycia przedniej części kadłuba z fragmentem napisu „Republic of Poland”.
Pokazany dziennikarzom element – co było widać na zdjęciach – jest lśniący i czysty, choć na umieszczonym w internecie jesienią 2010 r. filmie z płyty lotniska w Smoleńsku ta sama część jest wyraźnie zabłocona. Mimo tak uderzającej różnicy przedstawiciel Komitetu Śledczego Federacji Rosyjskiej Władimir Markin – w reakcji na nagłośnienie tego skandalu w Polsce – stwierdził bezczelnie, że... rosyjskie organy śledcze nie podejmowały żadnych czynności w celu oczyszczenia fragmentów samolotu Tu-154M.

Na tę arogancję ani polskie władze, ani prokuratura nie odważyły się odpowiedzieć. Posłowie wszystkich partii, poza PiS i Solidarną Polską, opowiedzieli się przeciw uchwale Sejmu wzywającej Rosję do zwrotu wraku Tu-154M, a prokurator generalny Andrzej Seremet powiedział wprost: „Nie dopatruję się w działaniu Rosjan złych intencji. Ale mimo wszystko sprawą zainteresowali się polscy śledczy. Jeszcze dziś Naczelna Prokuratura Wojskowa zwróci się do Rosyjskiego Komitetu Śledczego o wyjaśnienie przyczyn tych zabiegów. Podejrzewam, że podejmowano je z dobrą wolą”.

1. Zacieranie śladów. Po eksplozji?

Czy również „z dobrą wolą” podjęto „zabiegi” wyrównania powierzchni zmiażdżonego podczas katastrofy smoleńskiej fragmentu części ogonowej Tu-154M? O tej bulwersującej sprawie szeroko piszemy w książce „Musieli zginąć”.

Jak ustaliliśmy, już pięć dni po katastrofie – jeszcze przed zbadaniem wraku – Rosjanie celowo zniszczyli dowód niezwykle istotny dla wyjaśnienia przyczyn rozpadu wraku. Na zdjęciach wykonanych niedługo po katastrofie widać odwróconą o 180 st. część ogonową Tu-154M ze środkowym silnikiem. Fragment ten początkowo brany był za kokpit, bo luk umożliwiający dostęp do silnika był otwarty i przypominał przód kabiny pilotów. Widoczny na fotografiach mniejszy otwór to wylot dysz. Jego dolna część jest wyraźnie wygięta, tworząc odwróconą literę „V” i zasłaniając niemal połowę otworu.

Porównaliśmy to zdjęcie z fotografią wykonaną przez rosyjskich funkcjonariuszy w następnych dniach, a zdobytą przez parlamentarny zespół ds. wyjaśnienia katastrofy smoleńskiej pod kierownictwem Antoniego Macierewicza. Na zdjęciu widać, że przewożona ciężarówką część ogonowa samolotu została przez Rosjan wyklepana (otwór już jest okrągły), a ślady świadczące o działaniu na ten fragment potężnej siły – zatarte.

Fotografia z poprawioną przez Rosjan częścią pochodzi z 15 kwietnia 2010 r. Tymczasem według końcowego raportu MAK badanie szczątków wraku przez rosyjskich ekspertów rozpoczęło się dopiero po 16 kwietnia. Oznacza to, że wbrew wszelkim regułom zniekształcono jedną z najlepiej zachowanych części Tu-154M.

Należy też przypomnieć, że przez wiele miesięcy wrak Tu-154M leżał nieosłonięty na płycie smoleńskiego lotniska, narażony np. na opady atmosferyczne. Resztki samolotu zostały osłonięte wiatą dopiero w styczniu 2012 r.

2.  Cięcie i piłowanie wraku

21 września 2010 r. dziennikarze programu „Misja specjalna” (TVP1) pod redakcją Anity Gargas ujawnili szokujące nagrania z miejsca katastrofy pod Smoleńskiem. Ukazywały one, że już dzień po katastrofie – 11 kwietnia 2010 r. – rosyjskie służby świadomie niszczyły wrak polskiego samolotu.

Na materiałach filmowych zdobytych przez reporterów „Misji specjalnej” widać, jak funkcjonariusze rosyjskich służb piłują fragmenty Tu-154M, wybijają szyby w kadłubie i przecinają przewody elektryczne maszyny. Wrak, który – gdyby trzymać się światowych standardów – powinien być zabezpieczony i poddany dokładnej rekonstrukcji, jest dewastowany.

Samolot niszczono już kilkadziesiąt godzin po katastrofie, gdy nie przeprowadzono jeszcze żadnych poważnych badań wraku. Analiza szczątków maszyny była zresztą wtedy niewykonalna, bo pierwszą próbę podniesienia największego fragmentu Tu-154M podjęto dopiero w poniedziałek 12 kwietnia. Na domiar tego w czasie, gdy demolowano wrak, wciąż znajdowały się w nim szczątki ofiar. Jak informował prokurator generalny Andrzej Seremet, do 12 kwietnia wyciągnięto zwłoki 87 z 96 osób.

Śledztwo w sprawie niszczenia wraku Tu-154M wszczęto w Polsce dopiero w grudniu 2010 r. Zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa niszczenia dowodów złożył miesiąc wcześniej pełnomocnik części rodzin ofiar katastrofy smoleńskiej mec. Rafał Rogalski. W styczniu 2012 r. dochodzenie zostało zawieszone ze względu na konieczność przetłumaczenia na język polski materiałów wysłanych w tej sprawie przez Rosjan. Zwłoka w tłumaczeniu jest tak duża, gdyż dostarczone przez stronę rosyjską dokumenty zostały napisane... odręcznie.

3.  Wycinka drzew

Ujawnione przez „Misję specjalną” działania trudno uznać za przypadek, samowolę lub niechlujstwo rosyjskich milicjantów i strażaków. Towarzyszyło mu bowiem zacieranie innych śladów. W czerwcu i lipcu 2010 r. wokół miejsca katastrofy wycięto m.in. pościnane rzekomo przez polski samolot drzewa, których stan i rozmieszczenie posłużyły wcześniej za „dowód” na słuszność analiz rosyjskich śledczych i dziennikarzy, m.in. Siergieja Amielina.
Sygnały o wycinaniu drzew docierały do Polski już na początku lipca 2010 r., ale jeszcze 6 sierpnia Zbigniew Rzepa, rzecznik Naczelnej Prokuratury Wojskowej, która dziś chełpi się rzetelnym przeprowadzeniem wszystkich możliwych badań, w następujący sposób odpowiadał na pytanie „Gazety Polskiej”: „Wojskowa Prokuratura Okręgowa w Warszawie nie dysponuje wiedzą, jakoby służby rosyjskie (...) wycinały drzewa w miejscu tragedii”.

Sprawa wycinki drzewostanu jest o tyle bulwersująca, że przebieg ostatnich sekund lotu Tu-154M eksperci zarówno Tatiany Anodiny, jak i Jerzego Millera, określili w dużej mierze na podstawie uszkodzeń drzew wokół lotniska, a raczej ukazujących je zdjęć autorstwa Rosjanina Siergieja Amielina, wykonanych kilka dni po katastrofie. Ich wartość dowodowa jest nikła, zwłaszcza po deklaracjach Amielina („Chcę tu mocno podkreślić, że działania kontrolerów nie spowodowały katastrofy!”, „Do tej pory nie było podstaw, by zarzucać MAK stronniczość”) – teraz jednak, po wycince, nie ma nawet żadnej możliwości, by zweryfikować wiarygodność tych fotografii.

4. Ukrycie dowodów z wieży

Środki łączności i radiotechnicznego zabezpieczenia i kontroli lotniska Smoleńsk-Siewiernyj to osiem różnego typu magnetofonów, trzy przystawki fotograficzne i urządzenie do oznakowania taśmy nagrywającej. Dodatkowo na stanowisku kierownika strefy lądowania zainstalowano zestaw wideo Sony z kamerą.

Tuż po katastrofie stwierdzono: „na ścieżce nr 7 (łączność głośnomówiąca kierownik lotów – obsługa meteo) szpuli nr 5 brakuje informacji o rozmowach 10 kwietnia 2010 r., jest natomiast stary zapis z listopada 2009 r.”. Stan techniczny błony fotograficznej „nie spełniał wymagań normatywnych”, ponadto na lotnisku nie było etatów do obsługi laboratorium foto, więc 10 kwietnia przystawki fotograficzne nie były wykorzystywane. Podczas odtwarzania danych z kasety wideo stwierdzono... brak nagrań, choć 10 kwietnia w czasie przygotowania do lotów sprawdzono gotowość magnetowidu do pracy. Analiza wykazała „brak wideozapisu z powodu skręcenia (zwarcia) przewodów pomiędzy kamerą a magnetowidem. Po zaizolowaniu przewodów można było nagrywać” (s. 82 raportu MAK).

– Rejestratory obrazu, czyli kamery i magnetowid, służą przede wszystkim do zapisania przebiegu podprowadzania maszyny według radaru RSP oraz jej rzeczywistego położenia wobec ścieżki podejścia. To że akurat ten zapis zniknął, świadczy o tym, że Rosjanie nie chcą ujawnić prawdziwego przebiegu ostatniej fazy podejścia naszego samolotu – komentuje tę sytuację w rozmowie z „GP” jeden z najbardziej doświadczonych kontrolerów z Okęcia.

Co więcej, szpule taśm z wieży lotów zdjęto o godz. 8:45, w związku z tym nie ma na taśmach zapisu akcji ratunkowej, która powinna się rozpocząć z chwilą stwierdzenia katastrofy. Ponadto taśmy powinien zabezpieczyć technik policyjny, najlepiej w obecności prokuratorów. Obsługa wieży nie czekała na ich przybycie. Kto podjął taką decyzję?

5.  Skrzynka, której nie znaleziono

Dziwnym trafem nie odnaleziono na miejscu katastrofy rejestratora lotu K3-63. Na s. 62 raportu Millera napisano, że „K3-63 jest rejestratorem eksploatacyjnym przeznaczonym do rejestracji parametrów: czasu, wysokości barometrycznej, prędkości przyrządowej, przeciążenia normalnego (pionowego). Zapisane dane wykorzystywane są do wykonania szybkiej analizy parametrów lotu, kiedy nie ma dostępu do urządzeń umożliwiających analizę parametrów z systemu MSRP lub rejestratora ATM-QAR”. Rejestrator K3-63 nie został odnaleziony, choć ma większe rozmiary niż inne rejestratory i skrzynka ATM, i powinien znajdować się w opancerzonym zasobniku pod podłogą w kabinie pasażerskiej.
Od 13 kwietnia w sprzedaży pojawiły się nowe egzemplarze książki „Musieli zginąć”, której pierwotny nakład rozszedł się w ciągu kilku dni. Książka jest dostępna w kioskach i salonach prasowych, a także w księgarni „Gazety Polskiej”.

 Leszek Misiak, Grzegorz Wierzchołowski

Gazeta Polska:  
Smoleńsk 2010

http://www.gazetapolska.pl/17291-jak-rosjanie-niszczyli-dowody

Tren Fortynbrasa

Tren Fortynbrasa

Dla M.C.

Teraz kiedy zostaliśmy sami możemy porozmawiać książę jak mężczyzna z mężczyzną
chociaż leżysz na schodach i widzisz tyle co martwa mrówka
to znaczy czarne słońce o złamanych promieniach
Nigdy nie mogłem myśleć o twoich dłoniach bez uśmiechu
i teraz kiedy leżą na kamieniu jak strącone gniazda
są tak samo bezbronne jak przedtem To jest właśnie koniec
Ręce leżą osobno Szpada leży osobno Osobno głowa
I nogi rycerza w miękkich pantoflach

Pogrzeb mieć będziesz żołnierski chociaż nie byłeś żołnierzem
jest to jedyny rytuał na jakim trochę się znam
Nie będzie gromnic i śpiewu będą lonty i huk
kir wleczony po bruku hełmy podkute buty konie artyleryjskie
werbel werbel wiem nic pięknego
to będą moje manewry przed objęciem władzy
trzeba wziąć miasto za gardło i wstrząsnąć nim trochę

Tak czy owak musiałeś zginąć Hamlecie nie byłeś do życia
wierzyłeś w kryształowe pojęcia a nie glinę ludzką
żyłeś ciągłymi skurczami jak we śnie łowiłeś chimery
łapczywie gryzłeś powietrze i natychmiast wymiotowałeś
nie umiałeś żadnej ludzkiej rzeczy nawet oddychać nie umiałeś

Teraz masz spokój Hamlecie zrobiłeś co do ciebie należało
i masz spokój Reszta nie jest milczeniem ale należy do mnie
wybrałeś część łatwiejszą efektywny sztych
lecz czymże jest śmierć bohaterska wobec wiecznego czuwania
z zimnym jabłkiem w dłoni na wysokim krześle
z widokiem na mrowisko i tarczę zegara
Żegnaj książę czeka na mnie projekt kanalizacji
i dekret w sprawie prostytutek i żebraków
muszę także obmyślić lepszy system więzień
gdyż jak zauważyłeś słusznie Dania jest więzieniem
Odchodzę do moich spraw Dziś w nocy urodzi się
Gwiazda Hamlet Nigdy się nie spotkamy
To co po mnie zostanie nie będzie przedmiotem tragedii

Ani nam witać się ani żegnać żyjemy na archipelagach
A ta woda te słowa cóż mogą cóż mogą książę 


Zbigniew Herbert

"Wygląda jakby ktoś go rozpruł wzdłuż i wygiął blachę na zewnątrz"

Z dr. inż. Grzegorzem Szuladzińskim rozmawia Piotr Falkowski z Naszego Dziennika

 Jak to się stało, że dopiero teraz zajął się Pan sprawą katastrofy?
- Oczywiście słyszałem o katastrofie, ale nie interesowałem się tym. Jestem dość daleko od polskich wydarzeń i polskiej polityki. Nie żyję tymi sprawami na co dzień. Prawdę mówiąc, nic nie wiedziałem o badaniach katastrofy. Dopiero na początku tego roku napisał do mnie prof. Paweł Artymowicz z Kanady, chcąc uzyskać opinię o symulacjach prof. Wiesława Biniendy. Zgodziłem się przyjrzeć jego pracy i wyraziłem swoją opinię. Chodzi o symulację rzekomego uderzenia skrzydła samolotu w brzozę. Przy tej okazji dostrzegłem pewne szczegóły, które bardzo mnie zainteresowały. Zgłosiłem się do pana posła Antoniego Macierewicza i powiedziałem, że znam się na takich rzeczach jak dynamika konstrukcji i rozpadanie się konstrukcji pod wpływem skrajnych obciążeń. Stwierdziłem, że z ciekawością i zainteresowaniem na to popatrzę, żeby dojść do tego, co się naprawdę stało. Pan poseł przyjął to z zadowoleniem. Po długiej wymianie informacji, moim długim myśleniu na ten temat, doszedłem do wniosków, które spisuję w raporcie jako doradca zespołu parlamentarnego.

Jakie to wnioski?
- Za kilka tygodni zostanie ogłoszony raport i jego wyniki będą zaprezentowane w Sejmie. Do tego czasu nie wypada mi mówić o jego zawartości. Z pewnością będzie on zawierał bardzo szczegółową analizę katastrofy smoleńskiej. Wtedy będę gotów odpowiedzieć na wszystkie pytania.

To ciekawe, że w sprawę zaangażował Pana człowiek, który zajmuje się zwalczaniem i podważaniem dorobku zespołu Macierewicza i jego współpracowników.
- Czasem los tak dziwnie się plecie. Nie bardzo rozumiem Artymowicza i jego postawę. To mądry człowiek, ale wykazuje więcej motywacji politycznej niż logiki fizycznej.

Jak rozumieć informację, która została podana podczas wysłuchania w Parlamencie Europejskim, że "kadłub samolotu został wywinięty"? Podobno widzi to Pan na zdjęciach z miejsca katastrofy.
- W raporcie będzie to bardzo dokładne pokazane. Przez "wywinięty" rozumiem, że wygląda, jakby ktoś go rozpruł wzdłuż i wygiął blachę na zewnątrz. Trochę podobnie, jak się otwiera puszkę. Ciągnie się za uszko, wieko się odrywa i wywija. To rozprucie i wywinięcie jest elementem mojej rekonstrukcji tego, co się stało. W niej wydarzenia układają się w logiczną całość. Jeśli nawet wszystkich nie przekona, to da polskim uczonym, planującym głębiej studiować sprawę, jakiś punkt wyjściowy.

Czy ma Pan jakieś doświadczenie w badaniu katastrof lotniczych?
- To jest pierwsza katastrofa lotnicza, do której poważnie, analitycznie podchodzę. Ale w swoim czasie, w USA, miałem styczność z konstrukcjami lotniczymi i kosmicznymi, z techniką rakietową. Projektowałem elementy samolotów, na przykład fragmenty kadłuba Boeinga 747.

Jaka wiedza przydatna jest do badania tego, jak uległ zniszczeniu samolot?
- Żeby ktoś mógł się wypowiedzieć na temat tego, co się stało, musi zapoznać się z kilkoma działami wiedzy inżynierskiej, dość specjalistycznymi. Jedna bada, jak się zachowuje konstrukcja, gdy działają na nią obciążenia skrajne, czyli znacznie większe (lub inne) niż te, na jakie konstrukcję zaprojektowano. Po drugie, dynamika konstrukcji. Podczas konwencjonalnego projektowania przede wszystkim rozpatruje się zagadnienia statyczne (sztywność, odkształcenia, wytrzymałość), a tu chodzi o dynamikę, czyli wszystko, co poprzednio, plus ruch konstrukcji. Po trzecie, trzeba znać działanie wybuchów na konstrukcje. Po czwarte wreszcie, należy być zaznajomionym z właściwościami konstrukcji cienkościennych, takich jak samoloty czy rakiety. No i potrzeba trochę zdrowego rozsądku w tej całej sprawie. Nie trzeba od razu być specjalistą we wszystkich czterech obszarach, ale ktokolwiek się trochę zna na dynamice konstrukcji, ktokolwiek widział wypadki lotnicze, gdy popatrzy na ten wrak, to ma wątpliwości, czy to tylko awaryjne lądowanie.

Dużo jest takich specjalistów?
- O ile wiem, w Polsce w Wojskowej Akademii Technicznej prowadzone są badania w tych dziedzinach.

Oficjalne komisje badające katastrofę smoleńską koncentrowały się na sterowaniu samolotem, nawigacji i kontroli lotów. Procesowi rozpadu samolotu poświęcono znacznie mniej uwagi, poza kwestią uderzenia w brzozę. A Pan zaczyna z tej strony.
- Są różne sposoby badania. Jeden z nich to właśnie badanie, czy wszystko w samolocie działało, jak był sterowany, jak naprowadzany i tak dalej. Rozbicie konstrukcji to niezależny, osobny problem. Taką analizę robi się tylko w wyjątkowych wypadkach, gdy naprawdę jest zagadką, co się stało.

Członkowie tych komisji mówią, że nie potrzeba takich badań, bo dla nich wszystko jest jasne.
- Kiedy samolot ląduje, tak jak Tu-154M w Smoleńsku, to może się trochę uszkodzić, popękać tu i ówdzie. Ale nie oczekuje się, by szczątki były rozsiane po całym polu. Nie czytałem żadnego z dwóch głównych raportów, ponieważ wiedziałem, że tam na temat rozpadu samolotu niewiele znajdę. A nawet gdyby było, to ja mogę mieć przecież swoje zdanie. Komisje nie wyjaśniły, dlaczego samolot rozpadł się na tak wiele części, rozrzuconych na wielkim obszarze. Przecież są precedensy lądowania awaryjnego tego typu samolotu prawie bez żadnego uszkodzenia.

W oparciu o co przygotowywał Pan swój raport?
- Opierałem się na zdjęciach z miejsca katastrofy, zdjęciach lotniczych i satelitarnych okolicy przed i po katastrofie, które są dostępne. I na swojej wiedzy.

Czy gdybyśmy posiadali dostęp do wraku, który leży w Smoleńsku od dwóch lat, to moglibyśmy jeszcze coś więcej wyjaśnić? Przypomnijmy, że Rosjanie samolot pocięli i przenieśli w inne miejsce.
- Tak, wrak byłby bardzo pożyteczny. Na pewno doszło do korozji, ale aluminium tak szybko nie rdzewieje. Można by skompletować materiał fotograficzny, bo ci, którzy robili zdjęcia, nieraz pomijali ważne części. Teraz wiadomo, na czym się skupiać, żeby się upewnić, że to było właśnie tak. Poza tym nie przeprowadzono analizy metalurgicznej szczątków, która też może być bardzo wymowna.

Dziękuję za rozmowę.



Grzegorz Szuladziński (Gregory Szuladzinski) ukończył Politechnikę Warszawską w 1965 roku i doktoryzował się na University of Southern California w 1973 roku. Zajmuje się dynamiką konstrukcji, procesami rozpadu, odkształceń i wibracji w inżynierii lądowej, transporcie i technice wojskowej. Od 1981 roku w Australii prowadzi firmę Analytical Service, zajmującą się symulacjami eksplozji, destrukcji, wyburzeń itp. Jest autorem dwóch książek i kilkudziesięciu artykułów na te tematy.

żródło:

http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120331&typ=po&id=po15.txt 

"Głównymi przyczynami katastrofy były dwie eksplozje"

Przyczyną katastrofy smoleńskiej były dwie eksplozje, które nastąpiły przed zetknięciem Tu-154 z ziemią - stwierdził amerykański naukowiec, dr Kazimierz Nowaczyk, podczas wysłuchania publicznego w Parlamencie Europejskim w Brukseli.

Kazimierz Nowaczyk jest doktorem fizyki, pracującym obecnie na Uniwersytecie w Maryland (USA). Swoje słowa o eksplozjach wypowiedział w siedzibie Parlamentu Europejskiego, gdzie rozpoczęło się dziś kolejne wysłuchanie publiczne na temat katastrofy smoleńskiej z udziałem przedstawicieli rodzin ofiar katastrofy, polityków oraz ekspertów zespołu Antoniego Macierewicza.

Rozpoczynając wysłuchanie, szef delegacji PiS we frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów w Parlamencie Europejskim prof. Ryszard Legutko stwierdził, że śledztwo w sprawie katastrofy smoleńskiej jest "największym skandalem w lotnictwie od końca II wojny światowej".

"Spotkaliśmy się kilkanaście miesięcy temu i od tego czasu wiele się wydarzyło, i moim zdaniem, można bezpiecznie powiedzieć, że wątpliwości (w sprawie katastrofy) nie tylko nie zostały rozwiane, ale narastają" - powiedział Legutko.

Pierwsze wysłuchanie w europarlamencie w sprawie katastrofy odbyło się ponad rok temu. W dzisiejszym biorą udział m.in. córka pary prezydenckiej Marta Kaczyńska, wdowa po Przemysławie Gosiewskim Beata Gosiewska, wdowa po szefie IPN Januszu Kurtyce Zuzanna Kurtyka, ojciec nawigatora Tu-154 Mieczysław Ziętek i córka rzecznika praw obywatelskich Janusza Kochanowskiego Marta Kochanowska. Są również obecni eksperci zespołu Macierewicza: prof. Wiesław Binienda, wspomniany dr Kazimierz Nowaczyk z USA oraz sam Macierewicz.

Czas podsumować naszą wiedzę na temat tego, jak doszło do tej tragedii, kto jest odpowiedzialny za tę bezprecedensową w dziejach świata zagładę kierownictwa państwowego jednego z największych europejskich narodów- powiedział na początku swojego wystąpienia Antoni Macierewicz. Zaznaczył, że odpowiedzialność za katastrofę smoleńską po stronie polskiej ponosi m.in. kierownictwo Biura Ochrony Rządu i minister spraw zagranicznych Radosław Sikorskich. Poseł PiS wspomniał również o depeszy ujawnionej przez WikiLeaks, która wskazuje na Rosjan jako sprawców tragedii 10 kwietnia 2010 r. Fakt odpowiedzialności strony rosyjskiej udowadniają też - stwierdził Macierewicz - polskie uwagi do raportu MAK oraz sprawozdanie przygotowane przez płk. Milanowskiego zaraz po katastrofie, omawiane na tzw. taśmach Klicha.

Antoni Macierewicz powiedział:

W ciągu ub. roku zostały zgromadzone dowody w sposób bezsporny stwierdzające, że w kokpicie Tu-154 podczas całej podróży nie rozpoznano głosu gen. Błasika i w ogóle nie stwierdzono tam jego obecności. Świadczy o tym ekspertyza IES w Krakowie opublikowana w Polsce przed 4 miesięcami. Ciało gen. Błasika znaleziono w sektorze nr 1, czyli ok. 20 m od kokpitu, który został odnaleziony w sektorze nr 2. Według tejże ekspertyzy w ogóle nie odnotowano dźwięku uderzenia skrzydła o drzewo. W momencie, w którym Rosjanie odczytują wg swojej interpretacji dźwięk uderzenia skrzydła o brzozę, IES stwierdza odgłos przemieszczających się przedmiotów oraz inny niezidentyfikowany odgłos, który wcześniej się zaczął i później się skończył. Mówiąc krótko, w ogóle uderzenia o drzewo nie było. Co więcej, z badań przeprowadzonych przez prof. Biniendę wynika w sposób jednoznaczny, że gdyby w ogóle doszło do uderzenia skrzydłem w drzewo, to przecięto zostałoby drzewo, a skrzydło z punktu widzenia skutecznośności nośnej samolotu - nienaruszone.

Macierewicz zaznaczył także, że trajektoria pionowa samolotu wyznaczona przez dane systemów TAWS i FMS wskazuje, że do chwili minięcia punktu, w którym rosła brzoza wskazywana przez raport rosyjski jako przyczyna katastrofy, Tu-154 nigdy nie zszedł poniżej 20 m, a więc nie mógł uderzyć w drzewo.

Następnie poseł dodał, że już godzinę po katastrofie, nie badając w ogóle miejsca tragedii i ciał, Rosjanie stwierdzili, że wszyscy pasażerowie zginęli, i odesłali przybyłe ekipy lekarskie.Szef zespołu parlamentarnego ds. Smoleńska odczytał także zebranym zapis nagrania z poczty głosowej żony posła Leszka Deptuły, który zginął w katastrofie. Chodzi o telefon, jaki Deptuła wykonał do małżonki prawdopodobnie z pokładu samolotu w momencie tragedii.

Po Macierewiczu głos zabrali dr Kazimierz Nowaczyk, który ujawnił, że przyczyną katastrofy były dwie eksplozje, oraz prof. Wiesław Binienda - dziekan wydziału inżynierii Uniwersytetu Akron w stanie Ohio oraz członek grupy ekspertów ds. badań katastrof lotniczych takich instytucji i firm jak NASA, FAA oraz Boeing. Wystąpił również dr Marek Czachor z Politechniki Gdańskiej.

Nowaczyk stwierdził że "Głównymi przyczynami katastrofy były dwie eksplozje".Jedna z nich miała miejsce na lewym skrzydle, w pobliżu jego środka, w efekcie łamiąc płat na dwie części. Druga, wewnątrz kadłuba, spowodowała jego rozległe uszkodzenia i rozczłonkowanie, jak również rozłączenie lewego skrzydła i kadłuba. Lądowanie w zadrzewionym terenie, nieważne jak nieszczęśliwe i pod jakim kątem, nie mogło spowodować udokumentowanej fragmentacji samolotu.

Powołał sie przy tym na najnowsze badania Dr Grzegorz Szuladzińskiego

 
Następnie odbył się telemost z centrum prasowym w Warszawie; połączono się z Jarosławem Kaczyńskim, bratem śp. Lecha Kaczyńskiego. Prezes PiS mówił o nagonce na tych, którzy domagali się prawdy o katastrofie i chcieli po 10 kwietnia 2010 r. upamiętnić ofiary. Ten proces wymuszonej amnezji, niepamięci trwa. Dlaczego to niezwykłe w historii Polski wydarzenie zostało przez polskie władze tak potraktowane? - pytał Jarosław Kaczyński.

Były premier odniósł się także do ustaleń zaprezentowanych przez dr. Nowaczyka, nazywając je "nową jakością"w dochodzeniu do prawdy. Polska ma święty obowiązek uczynić wszystko, aby prawda o katastrofie smoleńskiej została ujawniona - niezależnie od treści tej prawdy - oświadczył prezes PiS. Jak mówił, dochodzenie do tej prawdy wymaga odpowiedzi m.in. na pytania dotyczące przyczyn katastrofy. "Dlaczego samolot spadł, dlatego się tak bardzo rozpadł, dlaczego wszyscy zginęli - to są pytania, które trzeba postawić, (...) znając prawa fizyki, wiedząc, że gdyby katastrofa wyglądała tak, jak było to opisane w raportach rosyjskich, a także - niestety - w polskim oficjalnym raporcie - nie mogłaby mieć tego rodzaju następstw" - mówił Kaczyński.

Jak dodał, należy też wyjaśnić kwestie "działań politycznych związanych z rozdzieleniem wizyt, zachowań ówczesnych - i dzisiejszych - władz polskich, zachowań ówczesnego ambasadora Rosji w Warszawie, (...) w tym zachowań skandalicznych z punktu widzenia reguł dyplomatycznych - zachowań, które odnosiły się do głowy polskiego państwa i na które polski MSZ w ogóle nie reagował".

Poprzez telemost połączono się również z prof. Michaelem Badenem, światowej sławy patologiem sądowym, którego nie dopuszczono do badań ciał ofiar katastrofy.

Przebieg wysłuchania można na żywo śledzić pod adresem http://smolenskcrash.eu/watch-live
Za: niezalezna.pl

Wznowienie prac komisji Millera niepotrzebne-notatka towarzyska

Na jakiej podstawie premier zdecydował, by nie wznawiać prac Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego? Jakie argumenty przeważyły? Nigdy się tego nie dowiemy.
Poprosiliśmy kancelarię premiera o udostępnienie stenogramu, notatki służbowej, nagrania albo innych materialnych zapisów sporządzonych w KPRM ze spotkania Donalda Tuska z ośmioma członkami KBWLLP 20 stycznia.
Oto odpowiedź:

Centrum Informacyjne Rządu uprzejmie informuje, że ze spotkania premiera Donalda Tuska z Komisją Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego w dniu 20 stycznia 2012 r. nie został sporządzony żaden raport, czy notatka. Spotkanie to nie było nagrywane i w związku z tym nie został stworzony także stenogram.

Krótko mówiąc, premier z członkami komisji spotkał się nieoficjalnie, towarzysko. Ktoś coś powiedział, coś zasugerował, a potem rzecznik Graś wyszedł do dziennikarzy i coś ogłosił.
Konkretnie to:

Według zgodnej opinii wszystkich biorących udział w tym spotkaniu w tej chwili nie ma żadnych przesłanek do wznowienia prac komisji pana Jerzego Millera.

Musimy Grasiowi uwierzyć na słowo, bo jak w rzeczywistości wyglądała ta zgodność opinii nigdy się nie dowiemy.
Spotkanie trwało ponad godzinę.
Przypomnijmy – doszło do niego po burzy, jaka wywołało upublicznienie przez prokuraturę fragmentów opinii fonoskopijnej krakowskiego Instytutu Ekspertyz Sądowych. Wynika z niej, że na nagraniu z czarnej skrzynki TU-154M nie ma głosu gen. Andrzeja Błasika. Jak się później okazało, członkowie komisji Millera (do dziś nie ma pewności, kto konkretnie) po prostu wymyślili sobie, że generała na nagraniu słychać.
Była to kolejna kompromitacja KBWLLP, Tym razem w sprawie, której fałszywe przedstawianie przez 20 miesięcy pozwalało na snucie bezpodstawnych tez o naciskach na załogę Tupolewa.
Właśnie kompromitacja wydaje się prawdziwym powodem strachu przed powrotem do badań komisji (w takim czy innym składzie).
Mimo, że na niezbyt wiele należało po premierze i powołanej przez niego komisji liczyć, niepojęte jest podejmowanie tak ważnych decyzji w tak ważnych sprawach na prywatnych spotkaniach.
Bo jak inaczej traktować rozmowę w kancelarii przy Al. Ujazdowskich Donalda Tuska z Jerzym Millerem i siedmioma innymi panami, z której nie sporządza się nawet kilkuzdaniowej notatki?
Oficjalnie tego spotkania nie było.
A decyzje zapadły.

Marek Pyza
WPolityce.pl

Kłamstwo pęka ?

Kłamstwo pęka. Już i Małgorzata Szmajdzińska mówi krytycznie o dorobku władz w śledztwie smoleńskim. "Ręce mi opadły"

Tomasz Lis w poniedziałkowym programie w TVP 2 chciał pokazać, że nawet wśród rodzin ofiar katastrofy zdania są podzielone. Zaprasza Jacka Świata, wdowca po śp. Aleksandrze Natalli-Świat i Małgorzatę Szmajdzińską, wdowę po śp. Jerzym Szmajdzińskim. Pani Małgorzata, co sama podkreśla, po spotkaniu z premierem Putinem mówiła rok temu, że trzeba zaufać Rosjanom. A potem nie komentowała publicznie śledztwa. Można się więc spodziewać, że i teraz będzie w ocenach wspierała rządowe niby-śledztwo. Ale tak nie jest. W efekcie sypie się cały plan Lisa by zamotać i ukryć pękające smoleńskie kłamstwo.
Małgorzata Szmajdzińska  powiedziała m.in.:

Jeżeli ja przeczytałam, że tak naprawdę nie wiadomo kto dokonał oceny, że to jest głos generała Błasika, to ręce mi opadły. Bo ja mogę czegoś nie wiedzieć, ale teraz sprzeczają się fachowcy, nikt się nie chce do tego przyznać. To mnie ogromnie zmartwiło, bo byłam przekonana, że praca komisji Millera będzie niesłychanie rzetelna, natomiast to co czytam w ostatnim czasie obala mój ukształtowany sposób myślenia co do szczegółów, bo co do ogółu mam pewien pogląd wynikający z mojego doświadczenia. Wiem, że zawiodło mnie państwo jako struktura.

Jacek Świat:

Powodów do wznowienia pracy komisji jest aż nadto. Po 20 miesiącach znaleźliśmy się w punkcie wyjścia czyli tak naprawdę nic nie wiemy. Te blisko dwa lata to była produkcja różnych domysłów, półprawd czy zwykłych kłamstw. Z drugiej strony prób ich obalenia. Słyszeliśmy o czterech podejściach do lądowania, o pijanym generale Błasiku, o naciskach prezydenta itd. I nagle się okazuje, że to wszystko jest nieprawda, że to wszystko mit, że nie nie było kłótni w kabinie, piloci się dogadywali, odczytywali dane, nie było nacisków. I w odpowiednim momencie padła komenda odejścia. I tak dalej. Ale dalej nie wiemy. Jesteśmy w punkcie wyjścia.Jacek Świat mówił też o tym jak duże są konsekwencje zaniedbań w śledztwie, bo wiele dowodów stracono bezpowrotnie: Nie da się już odtworzyć miejsca katastrofy, nie da się tego wraku poskładać "na świeżo", nie da się odtworzyć zeznań świadków składanych na gorąco. Wielu rzeczy już nie zrobimy, przepadło, na amen.

Świat podkreślał, że mieli rację ci wszyscy, którzy od początku nie mieli zaufania do obecnej ekipy rządzącej, do tego, że będzie chciała ona dojść prawdy. To co stało się po tragedii odbieram jako katastrofę nowego państwa. Można było zrobić tysiąc rzeczy, zjechać tam z tłumem ekspertów, naciskać, nie zgodzić się na zastosowanie 13 artykułu konwencji chicagowskiej. Były inne drogi prawne.

Zgrzytem w programie było brutalne niestosowne pytanie Lisa czy w związku z tym dalsze dochodzenie do prawdy

"nie będzie tylko przedłużaniem katuszy, cierpień"?

Aż trudno zrozumieć jak można tak pytać ludzi, którzy po prostu chcieliby się dowiedzieć dlaczego zginęli ich bliscy.

wu-ka
Wpolityce.pl

Prof. Binienda otrzymuje pogróżki i głuche telefony.

Profesor Wiesław Binienda, który przygotował analizę naukową przebiegu katastrofy smoleńskiej, otrzymywał pogróżki oraz głuche telefony. Czuł się zagrożony w związku ze swoją działalnością dot. Smoleńska – dowiedział się portal wPolityce.pl.Jak informuje nasz rozmówca, eksperci zaangażowani w śledztwo smoleńskie zdają się być świadomi zagrożeń, jakie płyną z tej działalności. „Profesor Binienda powtarza, że jak pewnego dnia usłyszymy, że popełnił samobójstwo, to nie on. To częste głosy wśród ekspertów pomagających w śledztwie smoleńskim” – podkreśla osoba zaangażowana w sprawę katastrofy. Doniesienia dotyczące bezpieczeństwa profesora Biniendy potwierdza w rozmowie z nami poseł PiS Antoni Macierewicz. Zaznacza jednak, że sytuacja miała dwa miesiące temu. „Wobec profesora Biniendy były podejmowane działania, które napawały go niepokojem. Widział zagrożenie dla swojego bezpieczeństwa. Tak było” – tłumaczy poseł PiS.

Profesor Wiesław Binienda jest autorem hipotezy przebiegu katastrofy smoleńskiej, która przeczy oficjalnej propagandzie rosyjskiego i polskiego rządu. Według naukowca, rządowy Tupolew nie rozbił się o brzozę, ale uległ zniszczeniu w powietrzu, ponad 20 metrów nad ziemią. Ten, pracujący dla NASA inżynier, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej The University of Akron, specjalista w zakresie wytrzymałości materiałów kompozytowych używanych w lotnictwie, był członkiem zespołu badającego katastrofę promu kosmicznego Columbia.


Jego zdaniem, konkluzje zawarte w raporcie ministra Jerzego Millera nie zostały poparte rzetelną analizą numeryczną.

– Wygląda na to, że jakaś grupa usiadła wokół stołu i uzgodniła sobie, jak to miałoby wyglądać. Tylko że to, co uzgodnili, jest niezgodne z prawami fizyki – tłumaczy profesor.Jako najsłabszy punkt polskiego dokumentu Binienda wskazuje opis zderzenia maszyny z przeszkodą, skutkujący utratą skrzydła.
– Wyobraźmy sobie, że jest tak, jak twierdzą obie komisje. Samolot traci jedną trzecią lewego skrzydła. A więc na wysokości około sześciu metrów traci jedną trzecią siły nośnej. To proszę mi jeszcze wyjaśnić, jak w tym momencie ta maszyna ma jeszcze wznieść się na wysokość około 20 metrów? – pyta.
A właśnie na taką sekwencję zdarzeń jasno wskazuje wykres w załączniku nr 1 do raportu komisji Millera.

Ekspert ma już dość ?

- To denerwujące. Mam już dosyć tematu Smoleńska. To bez sensu. Zwracanie uwagi na pięcio- i dziesięciorzędne sprawy, które nie mają wpływu na ocenę przyczyn tej katastrofy - mówił dziś w TOK FM Tomasz Hypki, prezes Agencji Lotniczej Altair, który od wielu miesięcy twierdził wbrew faktom, że piloci Tu-154 rozbili się, bo chcieli wylądować w mgle pod Smoleńskiem.

- Do katastrofy doszło nie z powodu ostatnich sekund lotu, kiedy samolot się rozpadał. Przyczyny były lata, miesiące, godziny wcześniej w czasie szkolenia i przygotowania lotu, kiedy popełniano mnóstwo błędów - dodał Hypki.

Niestety, Hypki nie powiedział, w jaki sposób błędy w szkoleniu doprowadziły do tego, że urządzenia pokładowe Tu-154 przestały działać kilkanaście metrów nad ziemią, a samolot stracił skrzydło w wyniku zderzenia z brzozą, co - jak udowodnili naukowcy współpracujący z NASA - jest niemożliwe.

Przypomnijmy, że lansowany w mediach "ekspert" wielokrotnie powtarzał, że katastrofę odpowiedzialni są niewyszkoleni piloci. Twierdził też - tak jak Rosjanie - że załoga chciała lądować, choć przeczą temu fakty, m.in. słowa wypowiedziane przez kpt. Arkadiusza Protasiuka "Odchodzimy" i potwierdzenie tej komendy przez II pilota.

Rosyjski ekspert- być może pomyliliśmy się.

 Z ostatniej chwili – „Tymczasem jeden z rosyjskich ekspertów, pilot Oleg Smirnow uważa, że informacja polskich biegłych o tym, iż nie zidentyfikowano głosu generała Andrzeja Błasika wśród osób znajdujących się w kabinie pilotów rozbitego pod Smoleńskiem Tupolewa wymaga reakcji MAK.

Należy ponownie usiąść do rozmów. Jeszcze raz wytknąć MAK zastrzeżenia polskiej strony. Może MAK zgodzi się z nimi i powie: przepraszamy, pomyliliśmy się

rosyjski ekspert, pilot Oleg Smirnow

 

Wcześniej zasłynął m.in. fatalnym "żartem"  że Polacy rozbiliby się nawet wtedy gdyby kontrolerem na lotnisku był szympans. W ten sposób na konferencji w Moskwie tłumaczył, dlaczego eksperci z Rosji uważają Polaków za jedynych winnych katastrofy smoleńskiej.

Skuteczny prokurator ... na emeryturę

Nadzorujący smoleńskie śledztwo gen. Zbigniew Woźniak, zastępca naczelnego prokuratora wojskowego, odchodzi z prokuratury. To on uznał, że należy wykonać ekspertyzę w Instytucie Ekspertyz Sądowych im. prof. J. Sehna - ustaliła „Gazeta Polska Codziennie”.

Ekspertyza Instytutu im. J. Sehna całkowicie zmienia dotychczasowe ustalenia i pokazuje fałszerstwa w raportach MAK-u i komisji Jerzego Millera.

- Wcześniej opierano się tylko na ekspertyzie kryminalistycznej biegłych z Komendy Głównej Policji. To prokurator Woźniak stwierdził, że musi być ekspertyza biegłych z Instytutu im. prof. J. Sehna - mówią nasi informatorzy.

- Sytuacja w prokuraturze wojskowej jest nie do zniesienia. Gen. Woźniak po prostu został zmuszony do odejścia. Zastanawiające jest to, że jego nazwisko pojawia się w aktach prokuratorskich w sprawie prokuratora Marka Pasionka. To może oznaczać, że prok. Woźniak, zastępca szefa NWP, był inwigilowany - dodają nasi rozmówcy. Gen. Woźniak nadzorował śledztwo ws. katastrofy smoleńskiej i chciał, aby sprawą zajął się prok. Marek Pasionek. Dzięki Woźniakowi do Polski trafiły stenogramy przesłuchań kontrolerów wieży smoleńskiej, dzięki niemu również podjęto badanie jednego z kluczowych dowodów - filmu „1'24” nagranego telefonem komórkowym w pierwszych minutach po katastrofie. Ekspertyza zamówiona przez gen. Woźniaka w ABW już 14 kwietnia 2010 r. wykazała, że film jest autentyczny i nie był montowany.

- Odejście gen. Woźniaka z prokuratury oznacza, że śledztwo smoleńskie będzie prowadzone pod dyktando gen. Krzysztofa Parulskiego. Nie wolno będzie się zwracać o pomoc do Amerykanów, bo „chcą skłócić Polaków”, więc za kontakty z nimi można usłyszeć zarzuty. Przykładem takiego stawiania sprawy jest prok. Marek Pasionek - mówi nam Antoni Macierewicz (PiS), szef zespołu parlamentarnego badającego katastrofę smoleńską.

Macierewicz dodaje, że gdyby nie ekspertyza filmu „1'24”, zamówiona przez gen. Woźniaka, jedynym dowodem filmowym z pierwszych chwil po katastrofie byłby materiał Sławomira Wiśniewskiego, który - jak się okazało - był przez autora zmontowany.
- Prok. Woźniak podważał wartość materiałów, które otrzymaliśmy od rosyjskiej prokuratury. Uważał, że Rosjanie przekazują nam niepełne akta, a to, co trafia do Polski, jest mało istotne  - mówi nam osoba znająca szczegóły smoleńskiego śledztwa.